Το ταξίδι της επιστροφής

Περίεργη η νύχτα τούτη, σκέφτεται το πρωινό που έρχεται και προσπαθεί να ξεφύγει απο αυτό, να μην ξημερώσει ποτέ, να μείνει τούτη η νύχτα παντοτινή. Τα αστέρια φώτισαν τον ουρανό, το φεγγάρι λείπει εδώ και μέρες, θαρρώ πως έχει πάει να ξαποστάσει, κουράστηκε το κακόμοιρο από το καθημερινό του το ταξίδι, να προσπερνά ευλαβικά όλα τα αστέρια να τα χαιρετά και να συνεχίζει προς τον μακρινό του προορισμό.

Τα άνθη της λεμονιάς μοσχοβολούν, παιχνιδίζουν με το δροσερό αεράκι που μεταφέρει την μυρωδιά τους παντού. Ένα αμάξι ξεπροβάλει αραιά και που, διακόπτοντας την γαλήνια ηρεμία αυτής της απριλιάτικης βραδιάς, μα και αυτό καταλαβαίνει την παραφωνία του και χάνεται γοργά. Τα λαμπερά χαμόγελα των φίλων μου αντηχούν ακόμη στην καρδιά μου. Όλα αυτά αύριο το πρωί θα είναι τίποτα άλλο παρά μια γλυκιά ανάμνηση. Οι συνοδοιπόροι των πασχαλινών μου διακοπών διασχίζουν ήδη το προσωπικό τους μονοπάτι. Τα μυρωδάτα άνθη θα είναι κλεισμένα σε κήπους μακρινούς, μην μπορώντας το αγέρι να μεταφέρει τα χιλιοαγαπημένα αρώματα τους προς την αφεντιά μου. Η ηρεμία της βραδιάς θα καταποντιστεί απο τα ποδοπατήματα χιλιάδων μηχανοκίνητων βούβαλων, μουγκρίζοντας θα περνούν και θα διαλύουν κάθε ευχή για μια στιγμή ησυχίας. Οι σκέψεις μας οι πλάνες για ταξίδια νοερά θα μεταμορφωθούν σε μαύρα κοράκια που θα κυνηγούν αριθμοδείκτες, ποσοστά, τραπεζικούς λογαριασμούς.

Τώρα που το μυαλό μας είναι καθαρό απο τα προσωπικά μας διαόλια, ας σημειώσουμε όλα αυτα τα ωραία που σκεφτόμαστε, που νιώθουμε τριγύρω μας, ας γεμίσουμε κόλλες ολόκληρες με σκέψεις ευγενικές, παράλογες μα τόσο ποθητές, προτού έλθει το επόμενο πρωινό και με τα καλό ακονισμένα νύχια του μας τις σχίσει.

Δεκάρα δεν δίνω για την αυριανή ημέρα, δεν θα την φοβηθώ, έχω το κρυφό μου καταφύγιο με το που δώ τα δύσκολα να οδεύσω προς τα εκεί. Σεντούκια τεράστια με αναμνήσεις τρυφερές με περιμένουν εκεί και μισοτελειωμένα μεταξωτά υφαντά έτοιμα να συνεχίσω να τα υφαίνω με φανταστικά ταξίδια του μυαλού.



ΥΓ. Το κείμενο γράφτηκε χτες, στον κήπο του σπιτιού μου, σε ένα σημειωματάριο με τον έναστρο ουρανό να μου κάνει συντροφιά. Το κείμενο αυτό πληκτρολογήθηκε σήμερα, διαπιστώνοντας ότι και στις πιο αντίξοες συνθήκες, πάντοτε θα υπάρχει μια μικρή ηλιαχτίδα ζωής. Yin Yang..