Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Some of my vinyls as a GIF


Μαγικά τα εξώφυλλα των δίσκων, κάθε ένα και ένας κόσμος ολόκληρος. Μαγικές και οι εικόνες GIF, ένα παμπάλαιο τεχνολογικό μέσο να δημιουργεί ένα αξιοθαύμαστο αποτέλεσμα. Φωτογράφισα μερικά απο τα βινύλια μου και τα συγκέντρωσα σε ένα GIF. Έτσι απλά για να τα κοιτώ να περιστρέφονται όπως κοιτάς τα φώτα στο χριστουγεννιάτιο δέντρο να αναβοσβήνουν ρυθμικά. 

W3tZyK on Make A Gif, Animated Gifs
make animated gifs like this at MakeAGif



Σε σειρά εμφάνισης:

  • Miles Davis - Kind of blue
  • Prodigy - No good start the dance Ep
  • Dj Kicks - Kode 9
  • Joy Division - Closer
  • Drog A Tek - Too late to care
  • VA Kompakt - Auf Teufel Komm Raus
  • Tuxedomoon - Desire
  • Jean Michel Jarre - The concerts in china
  • Serge Gainsbourg - Histoire de melody nelson
  • Joy Division - Unknown Pleasures
  • UB40 - Don't slow down Ep 
  • The Mamas & the Papas - Deliver
  • Siouxsie and the Banshees - Nocturne
  • The Velvet underground - The Velvet underground

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Martin Page - Πως έγινα Βλάκας

Είναι ορισμένα βιβλία που σε στιγματίζουν για πάντα. Σου αλλάζουν τον τρόπο σκέψης ή ενδυναμώνουν ορισμένες απόψεις που αμφισβητούσες παλαιότερα. Όσα χρόνια και να περάσουν, όσα βιβλία και να έχεις διαβάσει σε αυτό το διάστημα, ένα πισωγύρισμα στον χρόνο , τα φέρνει ξανά στην πρώτη γραμμή. 

Σε αυτή την κατηγορία θα έβαζα το Πως έγινα βλάκας, του Γάλλου Μαρτεν Παζ. Κυκλοφόρησε το 2004, έπεσε στα χέρια μου το καλοκαίρι του 2006. Μια επίσκεψη στο όμορφο Αρχοντικό της δημοτικής βιβλιοθήκης Κρανιδίου ώστε να εφοδιαστώ βιβλία για τις παραλίες του Πορτο Χελίου. Ο τίλος του βιβλίου δεν σου άφηνε περιθώρια να μην το δανειστείς. Ούτε βέβαια και η πλοκή του.

  Ένας ιδιαίτερα ευφυής νεαρός σε έναν κόσμο ηλιθίων, δεν μπορεί να ενταχθεί κοινωνικά, μοιάζει περίεργος, μυστήριος, αποκομμένος απο τους άλλους. Αποφασίζει να γίνει μέρος τους, παίζει με τους κανόνες τους. Δουλεύει σε μια τυπική επιχείρηση, ντύνεται με τα ίδια ρούχα, τρώει τα ίδια φαγητά. Τα καταφέρνει να αναρριχηθεί σε αυτή την κοινωνία. Είναι πλέον σπουδαίος και αποδεκτός. Μα μέσα του , η εσωτερική μάχη με τη συνείδηση καλά κρατεί και στο τέλος αποφασίζει να είναι αυτό που πραγματικά πιστεύει. Απλά ο εαυτός του. Με τις παραξενιές, τις ιδιοτροπίες τους. 

Σκέψεις του συγγραφέα που διαρκώς ταλαιπωρούν κ τις δικές μου σκέψεις. Μέχρι ποιο όριο πρέπει να συμβιβάζεσαι με την κοινή ροή των πραγμάτων μέσα σε μια κοινωνία. Είναι σωστό να αποκοπείς απολύτως εφόσον οι διαφορές στην κοσμοθεωρία σου είναι χαοτικές με αυτές της κοινωνίας σου? Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση, με μια κλίση προς το μέρος μας. Να είσαι ο εαυτός σου , να μην συμβιβάζεσαι με το παραμικρό. 
Να θυμάσαι όμως ότι η μοναξιά είναι σκληρή.