Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #1 Alt-J - An awesome wave



Μπορεί η Φολκ - Ποπ να είναι πειραματική ? Μπορεί. Μπορεί να κερδίσει το Mercury Prize ? Μπορεί. Μπορώ να το ακούω κάθε μέρα και να ονειρεύομαι τα κύμματα σε μια ακοργιαλιά? Μπορώ.






So Far, So Good

Blogovision #2 Flying Lotus - Until the quiet comes

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #5 Hidden Orchestra - Archipelago


Το αρχιπέλαγος. Σκοτεινό μα ήρεμο τις περισσότερες φορές , ο ήχος του κύματος που σκάει στα βράχια, τα γλαροπούλια που τριγυρνούν . Πόσο μου έχουν λείψει εκείνες οι χειμερινές βόλτες στις έρημες απο ανθρώπινα βλέμματα παραλίες.
Και η μουσική των hidden orchestra το καταλληλότερο soundtrack. Μια μίξη απο Red snapper, Killimanjaro darkjazz ensemble και cinematic orchestra. Τι πιο ωραίο. 





So Far, So Good

Blogovision #6 John talabot - fin


Γιάννης Ταλαμπότης.  Γιός ενός αγρότη του Θεσσαλικού κάμπου και μιας θερμής Ισπανίδας. Οι γονείς γνωρίστηκαν στη Ρόδο, τότε που το Greek Kamaki ήταν στο απόγειο του. Η έλευση του μικρού Γιαννάκη είχε σαν αποτέλεσμα το καλοκαιρινό φλερτ να μετουσιωθεί σε μια κανονική οικογένεια με τόπο κατοικίας τον Θεσσαλικό κάμπο. 
Η ζωή εκεί όμως μόνο εύκολη δεν ήταν. Η ισπανίδα μητέρα λάτρευε την acid jazz , ο πατέρας τα κλαρίνα και τα πανηγύρια. Οι αντιθέσεις τεράστιες, οι τσακωμοί ασταμάτητοι. Το αποτέλεσμα ήταν η οικογένεια να διαλυθεί, ο μικρός Γιαννάκης να φύγει με τη μητέρα του για την Παμπλώνα της Ισπανίας. 
Τα χρόνια κύλησαν το όνομα μεταλλάχθηκε σε John Talabot , μα τα μουσικά γονίδια παντοδύναμα, ώθησαν τον μικρό Γιαννάκη σε αυτό που ξέρουμε και απολαμβάνουμε ως John Talabot - fin . Μια ηλεκτρονική συνάρτηση στο άπειρο του διαστήματος. Ο ηλεκτρονικός δίσκος της χρονιάς. 





So Far, So Good

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #7 Tame Impala - Lonerism



To indie δισκάκι της χρονιάς. Με το πιο όμορφο εξώφυλλο επίσης. Τα κάγκελα σε μια φωτογραφία δείχνουν μια έλλειψη ελευθερίας δίχως να γνωρίζεις όμως ποια πλευρά είναι εγκλεισμένη . Όμορφο στο σύνολο του, αυτά τα φωνητικά όμως δεν σε αφήνουν να αφήσεις το δισκάκι να παίζει ξανά και ξανά. Σου τρυπάνε τον εγκέφαλο σαν την κυρία που διαμαρτύρεται για την ουρά στην τράπεζα . 
Η 70s αισθητική στα συν ή στα πλην, αναλόγως με τι κέφια ξυπνάς το πρωί . 

Κορυφαίες στιγμές:  






So Far, So Good




Blogovision #8 Chromatics - Kill for love


Εάν το αποψινό βράδυ βρισκόταν στην εαρινή περίοδο του έτους, σίγουρα το Kill for love θα βρισκόταν σε μια θέση αρκετά πιο ψηλά. Φτιαγμένο για ανοιξιάτικες νύχτες , η μπαλκονόπορτα ανοιχτή, οι μυρωδιές απο τα άνθη να εισβάλλουν στη μοναξιά σου κι εσύ να ονειρεύεσαι εκείνη.

Όμορφο στο σύνολο του το Kill for love, lo-fi αισθητική που σε κάνει να το συμπαθήσεις, να συμπαθήσεις και τη ζωή την ίδια. Αγάπη.





So Far, So Good

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #9 TRUST - TRST



Τι να τις κάνεις τις κριτικές που το ψιλοχοντροθάβουν? Μου το έστειλαν, μου άρεσε, το άκουσα, το ξανάκουσα, και το ακούω πλέον συνεχώς. Κάπου πήρε το μάτι μου ότι τα παλικάρια είναι απο τον Καναδά. Συμπατριώτισσα τους αν δεν κάνω λάθος κ η Austra. Το πάνε το Σύνθι εκεί στον Καναδά. Σκοτεινές ηλεκτρονικές μελωδίες γεμάτες ένταση, όπως δουλεύει το μυαλό τα χειμωνιάτικα μεσάνυχτα μας .

Όσοι αγαπούν τα σύνθια, να το προτιμήσουν το δισκάκι, να δουν και εδώ στο thegreatmusicmentaries.tumblr.com  ένα Ντοκυμανταιρ  για την εξάπλωση των Synths στη Μ. Βρετανία .





So Far, So Good

Blogovision #10 The Gaslamp Killer - Breakthrough



Gaslamp Killer . Έτσι για τη φάση, που μένει California , που είναι στη brainfeeder, που παίζει στο Low End Theory. Που παντρεύει στους δίσκους του και στα mixes του τα δύο άκρα, ethnik ήχους απο τις ξεχασμένες γωνιές του πλανήτη και βρώμικους ηλεκτρονικούς ήχους. Στα απίθανα live του, όσοι ήταν στο Bios το 2010 κατανοούν.  Η ψυχεδέλεια των 60s - 70's είναι ξανά εδώ. \m/



Bonus Track :


Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #11 Summer Heart - About a feeling



Summer Heart. Οι Washed Out του 2012 . Απο τη μία Volvo αμάξια, χιονισμένα λιβάδια , ξύλινα σπίτια διασκορπισμένα παντού. Απο την άλλη, ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα, η θάλασσα ντυμένη με τα πιο όμορφα χρώματα της ημέρας, ως ένδυση μονάχα το μαγιό και αυτό αραιά και που . Φωτογραφίες θολές , το συναίσθημα ενός καλοκαιρινού έρωτα να διαχέεται σε κάθε σπιθαμή της μικρής μας της ζωής. Αυτή η αντίθεση είναι ο chillwave ήχος της Βόρειας "Nordic" θάλασσας που αγαπάμε τόσο και αυτοί είναι οι Summer Heart.

Αγαπημένες στιγμές: Ι wonna go, a million times, kiss me .




So Far, So Good

20.Lana Del Rey - Born to die 
19. Beach House - Bloom 
18. Tindersticks - The Somethink Rain 
17. Gonjasufi - MU.ZZ.LE 
16. The xx - Coexist
15. Baby Guru - Pieces
14. Grizzly Bear - Shields
13.Victoy Collapse - Convenience has poisoned our souls
12. Abel Korzeniowski - WE

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #12 Abel Korzeniowski - W.E



Η μουσική του Abel Korzeniowski σαν όνειρο όπου βρίσκεσαι στον βυθό της θάλασσας και διαπιστώνεις ότι μπορείς να αναπνέεις κανονικά. Ένα αναπάντεχο αίσθημα ελευθερίας σε διαπερνά, η χαρά έκδηλη , δεν σταματάς να βουτάς  όλο και πιο βαθιά. Ma όλα αυτά τελειώνουν και πρέπει να γυρίσεις πίσω στον κόσμο τον αληθινό. Απογοήτευση. 



So Far, So Good

20.Lana Del Rey - Born to die 
19. Beach House - Bloom 
18. Tindersticks - The Somethink Rain 
17. Gonjasufi - MU.ZZ.LE 
16. The xx - Coexist
15. Baby Guru - Pieces
14. Grizzly Bear - Shields
13.Victoy Collapse - Convenience has poisoned our souls

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #13 Victoy Collapse - Convenience has poisoned our souls


Η εσωτερική blogovision με κωδική ονομασία Blogovision520 έχει νικητή, και ο νικητής αυτός είναι οι Victory Collapse. Επιτέλους κυκλοφόρησαν δίσκο. Διανομή σε βινύλιο και ψηφιακή μορφή . Ο ήχος ποστπανκοΝιουγουέηβ. Δεν γίνεται να μην τον αγαπήσεις.
Μια συνέντευξη τους στο Ough.gr
Ακούστε τον παρακάτω και αγοράστε τον ενισχύοντας τις μπάντες που χρειάζεται να υπάρχουν για να μπορούμε να υπάρχουμε κι εμείς και να μην γίνουμε χιονάνθρωποι.

Αγαπημένα κομμάτια: Το τρία και το τέσσερα.



So Far, So Good

20.Lana Del Rey - Born to die 
19. Beach House - Bloom 
18. Tindersticks - The Somethink Rain 
17. Gonjasufi - MU.ZZ.LE 
16. The xx - Coexist
15. Baby Guru - Pieces
14. Grizzly Bear - Shields

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #14 Grizzly Bear - Shields



Σε ένα δάσος της Βόρειας Ντακότα , έχει βγει ο Τζόζεφ να κυνηγήσει. Ξάφνου μια αρκούδα Grizzly πετάγεται μπροστά του, τρομάζει ο Τζόζεφ περνά η ζωή απο μπροστά του, μαζί και τα πιο όμορφα τραγούδια που άκουσε για το 2012 . Του κολλά το Grizzly Bear - Sleeping Ute και αρχίζει να το σιγοτραγουδά. Η αρκούδα Grizzly ξαφνιάζεται κι εκείνη με τη σειρά της που ο Τζόζεφ γνωρίζει τους αγαπημένους της συνονόματους , του χαρίζει ένα τεράστιο σλουρπ και εξαφανίζεται στο πυκνό δάσος  Γουίτσι Χο,λέγοντας στον Τζοζεφ χαρακτηριστικά "Ωραιο το Shields, αλλά Veckatimest δεν το λες".


Updated: Οι Thegreatmusicmentaries εδω μας δίνουν μια ενδιαφέρουσα λίστα με fact about Grizzly bear, not the band.

So Far, So Good
20.Lana Del Rey - Born to die 
19. Beach House - Bloom 
18. Tindersticks - The Somethink Rain 
17. Gonjasufi - MU.ZZ.LE 
16. The xx - Coexist
15. Baby Guru - Pieces

Blogovision #15 Baby Guru - Pieces


Για δες πως περνά ο καιρός. Οι Baby Guru έβγαλαν δεύτερο δίσκο. Με τις ταχύτητες της μουσικής βιομηχανίας λίγο ακόμη και θα θεωρούνται παλιατζούρες. Δεν μας απασχολεί όμως αυτό το γεγονός. Ηρθαν, επέστρεψαν, καλογυαλισμένοι, καλοζυγισμένοι. Η πιο ολοκληρωμένη ελληνική δουλειά του έτους. Κυλά ο δίσκος ολόκληρος όμορφα. Με τα θετικά του και τα αρνητικά του. Κυλά όμως ευχάριστα και σε κάνει να τον ακούς ξανά και ξανά. 
Οι πιο όμορφες στιγμές: The things you do, Amaye. Στο Bandcamp της InnerEar ακούτε ολόκληρο τον δίσκο online.
Και για το τέλος ένα video για όσους ήταν αλλά και για όσους δεν ήταν το καλοκαίρι στα Κουφονήσια στο Upfestival . Εκεί στην άδεια παραλία.. 




So Far, So Good

20.Lana Del Rey - Born to die 
19. Beach House - Bloom 
18. Tindersticks - The Somethink Rain 
17. Gonjasufi - MU.ZZ.LE 
16. The xx - Coexist

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #17 Gonjasufi - MU.ZZ.LE


Γκοντζασούφις.
 Εάν είχαν μαζευτεί όλοι οι δίσκοι της χρονιάς και περπατούσαν σε έναν τεράστιο δρόμο ενός σταλινικού καθεστώτος, ο συγκεκριμένος δίσκος θα ήταν στην άκρη, θα αδιαφορούσε για τους υπόλοιπους φανταχτερούς και θα συνέχιζε το περπάτημα ξέροντας βαθιά μέσα του τη δυναμική του χωρίς να χρειάζεται να πείσει κανέναν για αυτό .
 Περισσότερο εσωτερικός, ηλεκτρονική μουσική δωματίου, ειδικά σχεδιασμένη για να λειτουργεί ως συνοδοιπόρος αστρικών ταξιδίων .




Και μην ξεχνάμε φυσικά την πρώτη αγάπη και παντοτινή. Blogovision 2010 #1 Gonjasufi - A sufi and a killer

So Far, So Good
20.Lana Del Rey - Born to die
19. Beach House - Bloom
18. Tindersticks - The Somethink Rain

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #18 Tindersticks - The Something rain



Κακός σύντροφος η συνήθεια και η επανάληψη. Η μεριά του μη φανατικού ακροατή αυτό ισχυρίζεται. Απο την άλλη ο καλλιτέχνης αυτό ξέρει να κάνει, αυτό τον εκφράζει,ίσως κ να φοβάται την αλλαγή που θα του στερήσει τους πιστούς ακόλουθους τους. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται. 
Οι Tindersticks στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατάφεραν να συνδυάσουν και τα δύο, ούτε να κάνουν κάποιον να βαρεθεί, αλλά ούτε και να ξενίσει τους φανατικούς τους οπαδούς με μεγάλες καινοτομίες. Το φωνητικό μουρμουρητό απανταχού παρόν, με εξαίρεση το πρώτο τραγούδι με όνομα Chocolate , το οποίο το αγαπώ όσο και τη σοκολάτα. 
Στα συν το κουβερλί εξώφυλλο του δίσκου. Μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια όπου είχα μια τέτοια κουβέρτα. 
Chocolate 




So Far, So Good
20.Lana Del Rey - Born to die
19. Beach House - Bloom  

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #19 Beach House - Bloom


Οι χρυσές μετριότητες της φετινής χρονιάς παλεύουν μία μία για μια καλύτερη θέση στον ήλιο. Εδώ οι Beach House βγήκαν χαμένοι .Κάπου κουράζουν, κάπου ενθουσιάζουν, η αναλογία όμως γέρνει προς τα αριστερά . Ίσως και να φταίει και η σύγκριση με το εξαιρετικό Teen Dream του 2010. Η αγάπη όμως για τη Victoria Legard παραμένει.


So Far, So Good:
20.Lana Del Rey - Born to die

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Blogovision #20 Lana Del Rey - born to die


Μια τεράστια ανισότητα. Απο τη μία πλευρά, ήχοι γεμάτοι λυρισμό και συναίσθημα. Απο την άλλη σαχλές pop μελωδίες για τις οθόνες του MTV και τα ραδιόφωνα των ταξιτζίδων της πέμπτης λεωφόρου . Ας κρατήσουμε την πρώτη πλευρά. 
Ενα τσαλαπατημένο λουλουδάκι, τραυματισμένο , με τις γλυκές του μελωδίες μας μεταφέρει στον κόσμο του . Κλείνουμε τα μάτια και αφηνόμαστε.
Η pop περσόνα που συζητήθηκε πιο πολύ απο όλες το 2012. Ποιος θυμάται άραγε τη Lady Gaga? Ίσως και να λειτούργησε αρνητικά η όλη αυτή προβολή της. Προσωπικά απεχθάνομαι αυτό το είδος της ποπ κουλτούρας. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι πιο σκοτεινό, όπου δυστυχώς έπεσε στα χέρια της σκοτεινής δύναμης του star system. May the force be with you Lana Del Rey.



Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

TEDxAth 2012. Some words and some photos

Τι είναι αυτό το TEDxAth που μιλάνε όλοι? Γιατί τόσος ντόρος για μια σειρά ομιλιών ? Απορίες δικές  μου και πολλών άλλων φαντάζομαι.  Δεν είχα πάει στα προηγούμενα TED events που είχαν γίνει, δεν το έχω και πολύ με τον συνωστισμό.
Φέτος αποφάσισα να πάω, με πολλές πολλές επιφυλάξεις για το τι θα αντιμετωπίσω. Ευτυχώς αυτό που αντιμετώπισα δεν ήταν η πατάτα που φοβόμουν. Πολυάριθμες 20λεπτες ομιλίες γέμισαν την ημέρα και τη νύχτα μας . (Γέμισαν κ οι θέσεις του θεάτρου, άτομα που είχαν πληρώσει έμειναν απο έξω να βλέπουν τις ομιλίες απο οθόνες , πράγμα απαράδεκτο). Άνθρωποι από όλο τον κόσμο , αλλά και από διάφορα μέρη της Ελλάδας ήρθαν για να πουν την προσωπική ιστορία τους. Όχι τόσο για το τι κατάφεραν, αλλά για το τι έπραξαν (και κατάφεραν οι περισσότεροι).
Αντιλαμβανόμαστε  όλοι ότι γύρω μας κυριαρχεί η μιζέρια και η απογοήτευση. Το TEDx ήταν μια ένεση ενέργειας , για το τι μπορείς να πετύχεις απο οποιοδήποτε σημείο του κόσμου, απο το μικρό χωριουδάκι του παππού σου μέχρι το πιο απομακρυσμένο σημείο του πλανήτη. Ενα σακίδιο και φύγαμε. 

Στα του TEDxAth οι ομιλίες ήταν σύντομες , θεαματικές όπως και η απλότητα των σκηνικών. Διάφοροι Ελληνες και ξένοι απο Ευρώπη και Αμερική μας μίλησαν για τη δική τους εμπειρία και οπτική των πραγμάτων . Κοινή συνισταμένη όλων η σοβαρή και εντατική δουλειά. Απο κανέναν δεν άκουσες ότι είχε μια φανταστική ιδέα , τη δούλεψε λιγάκι και πέτυχε μεμιάς.
Σχεδόν όλοι τους κοσμογυρισμένοι , χωρίς να έχουν αναγκαστικά ένα budget απο πίσω τους. Για παράδειγμα ο Lars Rasmussen απο τη Δανία έχοντας απολυθεί , έβγαλε με ότι χρήματα του είχαν απομείνει ένα εισιτήριο και πήγε στην Αυστραλία, όπου εκεί δημιούργησε το πρόγραμμα που ξέρουμε όλοι ως Google Maps.

Ελληνες που έφυγαν απο την Ελλάδα και δημιουργούν κάτι σημαντικό όπως η Μαίρη Κατράντζου κ ο  Γιώργος Κλειβοκιώτης. Αλλά και ξένοι που ήρθαν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα όπως ο Craig Walzer όπου μαζί με άλλους 3 φίλους άνοιξαν το Βιβλιοπωλείο Ατλαντίς στην Οία της Σαντορίνης, το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου για το 2011 κατά τη Guardian. Ελληνες όχι απο την υδροκέφαλη πρωτεύουσα , αλλά απο μικρά νησιά όπως ο Δημήτρης Ζάννες που παλεύει για τη σωτηρία του φυσικού πλούτου της Μεσογείου. 
Όμορφη και παθιασμένη η ομιλία της Μαρίας Καρχιλάκη , όπου προέτρεψε τους νέους να μεταναστεύσουν  σε αναδυόμενες οικονομίες που έχουν πληγεί απο πολέμους. Εκεί έχουν περισσότερα να προσφέρουν, κερδισμένοι θα είναι κ οι ίδιοι αλλά κ ολόκληρος ο κόσμος, καθώς αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης της μετανάστευσης. Σε κανέναν (σχεδόν) δεν αρέσει να είναι μετανάστης.
Επινοητικοί κ  πολύ μπροστά γενικώς οι David Shing & Viktor Kohen.
Πληθώρα ομιλιών. Το βασικό μειονέκτημα του TEDxAth. Πάντοτε χρειάζεται λίγος χρόνος να ξαποστάσεις και να φιλτράρεις τις πληροφορίες. Αυτός ο χρόνος αναγκαστικά μετατοπίζεται για την επόμενη μέρα των ομιλιων. Προσωπικό μου στοίχημα είναι το τι θα έχω πράξει μέχρι το επόμενο TEDx event. Τότε θα κρίνω αν άξιζε ή όχι η χθεσινή ημέρα.
Δείτε εδώ μια ενδιαφέρουσα οπτική για τα TED events απο τον Mao 

Δείτε επίσης παρακάτω μερικές φωτογραφίες που τράβηξα χθες.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Ένας μικρός βραδινός περίπατος

Push The button


Ένα ζευγάρι στην παιδική χαρά περιμένει το παιδί τους να εξαντληθεί απο το ατελείωτο παιχνίδι, δυο Αφρικανοί συζητούν στη γλώσσα τους με έναν ήρεμο τόνο τα πιο δισεπίλυτα προβλήματα, δύο Έλληνες στο καφενείο τα βάζουν με τους Αμερικάνους και τις εκλογές τους, άλλη μια καινούρια μπυραρία, άλλο ένα κλεισμένο κατάστημα παρακάτω, η Χριστίνα μετακόμισε (έτσι ισχυρίζεται η ανακοίνωση στη βιτρίνα), ο φαρμακοποιός παίρνει το μέρος των φαρμακαποθηκών, η Μ. περιμένει τη φίλη της να τελειώσει τα απογευματινά ψώνια, της κάνω παρέα μέχρι να έρθει η ώρα εκείνη, μια κυρία της υψηλής κοινωνίας μπαίνει στο κατάστημα Αγοράζω χρυσό και παζαρεύει την πραμάτεια της, η πόρτα ανοιχτή , καμία ντροπή. Οι φούρνοι ΒΕΝΕΤΗ μυρίζουν ζεστές λιχουδιές, κάποιος κύριος σε μια άλλη γειτονιά τους ονόμαζε ΒΕΝΕΤΗ, σαν να έχουν γραφτεί όμως με λατινικούς χαρακτήρες, δύο γέροι προσπαθούν να διασχίσουν το φανάρι, πιτσιρικάδες τζαμάρουν στο ανοίκιαστο υπόγειο κατάστημα , στο απέναντι υπόγειο οι Ταιλανδοί παίζουν ασταμάτητα πόκερ, απο μια χαραμάδα βλέπω μια Κέντα να ξεπροβάλλει . 


Και εγώ στον δρόμο περπατώ.



ΥΓ. To τραγούδι είναι το Shlohmo - For you pt.2 , τη φωτογραφία τη βρήκα μία μερα στο google, με μάγεψε θυμίζοντας μου τα έργα του M.C. Escher

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

ill Manors (2012) Film of the week - Soundtrack of the month




Ο Βρετανικός κινηματογράφος συνηθίζεται να είναι ζόρικος καθώς καταπιάνεται με κοινωνικά θέματα που η δική μας όψη δεν έχει συνηθίσει (βλέπε Boy A , fish tank, dead man shoes,  etc) .
H Θατσερική λαίλαπα άφησε πολλά κατάλοιπα , η έννοια της οικογένειας δεν υπάρχει στα κατώτερα εργατικά κοινωνικά στρώματα. Ίσως δημιουργήθηκε και μια ολόκληρη κινηματογραφική σχολή πάνω σε αυτό το θέμα και η προβολή αυτού του τύπου της βρετανικής κοινωνίας έχει υπερισχύσει. 
Το ill manors είναι η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Βρετανού ράπερ Plan B . Μια γροθιά στο στομάχι. Ο σκηνοθέτης στην αρχή της ταινίας σε προειδοποιεί για αυτό. Η βολική καρέκλα μας δεν έχει καμία σχέση με τις ζωές των πρωταγωνιστών.
Ένα πλέγμα απο δυστυχισμένες ιστορίες του Ανατολικού Λονδίνου , γύρω απο τις πανέμορφες Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, απο άτομα που δεν του δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να ορθοποδήσουν. Μια ολόκληρη γενιά  δίχως δουλειά και όνειρα που καταφεύγουν στα μικροεγκλήματα για να επιζήσουν . 
Ένα αγγλικό La haine. Όταν δεν υπάρχει ελπίδα ο άνθρωπος είναι έτοιμος για το οτιδήποτε καθώς δεν έχει να χάσει τίποτα. Μια καταιγίδα που σιγά σιγά έρχεται προς τα μέρη μας.

Η μουσική της ταινίας είναι το δυνατότερο σημείο της. Βρίσκεται άλλωστε υποψήφια για τα Mercury prizes. Στίχοι αιχμηροί , εμπρηστικοί προς τις ανώτερες τάξεις, εκεί που η διαφθορά είναι όλη μαζεμένη, προς όφελος τους φυσικά. Κάθε τραγούδι και μια πικρή ιστορία για τον κάθε πρωταγωνιστή της ταινίας. Κάθε ιστορία είναι αληθινή, είτε πρόκειται για προσωπικά βιώματα του Plan B , είτε ιστορίες που είχε διαβάσει στις εφημερίδες.

Mια ναρκομανής που εκδίδεται με το ζόρι για ένα βράδυ ώστε να ξεχρεώσει το κινητό που έχασε και άνηκε σε ένα gangster . 

Ο πιτσιρικάς που θέλει να γίνει μέρος της συμμορίας και αναγκάζει να κάνει πράγματα που δεν θα έκανε ποτε, με τον πιο λάθος τρόπο. 
Θα μπορούσες να πεις ότι δεν πρόκειται για ταινία αλλά για συρραφή των videoclips ενός εξαίρετου δίσκου. 

Must see - must listen .

ΥΓ. +1 respect για την επιλογή και εμφάνιση του punk ποιητή John Cooper Clarke



Something for your playlist

Plan b - i am the narrator


Plan b - Drug dealer