Της Φυλακής τα σίδερα... δεν ειναι για κανεναν

Έτυχε σήμερα να κατακλυστώ απο πληροφορίες για την ζωή στην φυλακή. Είδα δύο ταινίες (Boy A - Άγγελος) , ένα ντοκιμαντέρ (για την ζωή του "Άγγελου") κ ένα άρθρο για την ζωή στην φυλακή για το κελί Δ80 του κορυδαλλού, όπου άμεσα ή έμμεσα αναφερόντουσαν στο θέμα των φυλακών.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο απο το να σου στερούν την ελευθερία, το δικαίωμα να ονειρέυεσαι. Να παύεις να είσαι άνθρωπος, να περνάς τις πύλες των φυλακών και να γίνεσαι αυτόματα ένας ακόμη αριθμός. Πιθανότατα, ως ένας μέσος τυπικός πολίητς, δεν θα βρεθώ στην φυλακή. Δεν ξέρω αν θα άντεχα κλεισμένος κάπου, γενικά απεχθάνομαι τους τοίχους, ειτε έιναι στο σπίτι στην δουλειά σε ένα μπαρ. Θέλω να βλέπω τον ορίζοντα, τα αστέρια, το κύμα, να ελπίζω... Θυμάμαι τα Χριστούγεννα που συζητούσα με την Α. οτι ειχε παει με τον ερασιτεχνικο θίασο που ανήκει , να δώσουν μια παράσταση σε ένα παράρτημα των φυλακών του κορυδαλλού, εμπειρία αξέχαστη, με τους κρατούμενους να κλαίνε επι ωρα, μιας κ αυτή η παράσταση ήταν μια μικρή δραπετευση απο την τιμωρία τους.
Άτομα παραστρατημένα, η ζωή δεν ήταν καλή μαζί τους, απο την αρχή της ζωής τους, όλα έτειναν στο κακό.. με αποτελέσμα να χάσουν την ελευθερία τους, τα όνειρα τους, την αγάπη για την ζωή. Είναι πολλοί εκείνοι που προτιμούν να βάλουν ένα τέλος στην ζωή παρά να ζουν εκει, με τις συνθήκες ντροπής. Συχνά πυκνά γίνονται εξεγέρσεις, απεργείες πεινας, απαιτώντας καλύτερη μεταχείρηση. Φυλάκές βέβαια δεν είναι μονάχα οι τυπικές. Μπορεί να είναι μια πόλη η οποία σε έχει υπνωτίσει και αιχμαλωτίσει με τα τσιμεντένια δεσμα της. Μπορεί να είναι μια ολόκληρη χώρα η οποία να μην σου επιτρέπει διάφορα, ή να είσαι λάθος πολίτης σε μια λάθος χώρα σε μια λάθος στιγμή.. (βλέπε Γάζα)...
Ας ευχηθούμε όλοι στην υγειά των ονείρων μας.