Η ψυχή είναι εκείνη που παραμένει σταθερή στον αιώνιο περίπατο της στις γειτονιές του σύμπαντος. Το σώμα αποτελεί την ύλη, τον εντολοδόχο της αφέντρας ψυχής του. Κανονικά δεν θα πρέπει να μας προβληματίζει εάν μεγαλώνουμε ηλικιακά. Το σώμα, καθώς φτιαγμένο απο ύλη, ακολουθεί την φυσική φθορά των πραγμάτων . Η ψυχή όμως δεν ακολουθεί το ίδιο δρόμο, έχει το προτέρημα να διατηρείται άφθαρτη, και με λίγο κόπο γαλήνια, αμόλυντη απο τους εξωγενείς παράγοντες. Βλέποντας όμως την ψυχή και το σώμα σαν συνολό διαπίστωνουμε ότι υπάρχει μια ανακολουθία. Η ψυχή θέλει χρόνο να γαλουχηθεί, να αποκτήσει ξανά την αιώνια γαλήνη της. Χρόνο που το σώμα φθείρεται με αποτέλεσμα η χρυσή τομή τους να είναι σύντομη και φευγαλέα. Τι θα γινόταν όμως εάν η φθορά του σώματος ήταν χρονικά αντίθετη? Ή ακόμα καλύτερα εάν η ψυχή και το σώμα συνεργάζονταν απόλυτα?
Σκέψεις επηρρεασμένες απο την ζωή του Benjamin Button, εκείνου που είχε βρει την απόλυτη αγάπη, το υπόλοιπο κόμματι που συμπλήρωνε το παζλ της ψυχής του, αλλά παρ'ολη την ευγενική προσπάθεια του, μια ιδιομορφία του σώματος του, του την στέρησε.
Βαθιά καταθληπτική ταινία, ο θάνατος βρισκόταν παντού, καταθληπτική όμως όχι λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης του κυρίου Button. Όταν οι σκηνές διαδραματίζονται σε ένα γηροκομείο και ανάμεσα απο δύο μεγάλους πολέμους, φυσικό είναι να πρωταγωνιστεί ο θάνατος. Η ανακάλυψη της απόλυτης ευτυχίας μας(ότι ή ουτοπία δεν είναι πλέον ουτοπία) και η ταυτόχρονη απώλεια της, πάντοτε με διέλυε ψυχολογικά. Επίσης μεγάλο ρόλο στο βαρύ κλίμα της ταινίας διαδραματίζει και η θλιμμένα ανέκφραστη όψη του κυρίου Button. Γεννήθηκε με ένα "κουσούρι", μα η κοινωνία του τον δέχτηκε, πράγμα σπάνιο για τους "ξεχωριστούς" ανθρώπους. Μου άρεσε αρκετά η ταινία, μου άρεσε σαν ιδέα, η διασκευή της σε σενάριο. Ο κύριος Scott θα έπρεπε να αναπτύξει περαιτέρω την ιδέα του και να μας χαρίσει ένα υπέροχο βιβλίο.
Υ.Γ. : Ο αρχικός πίνακας ανήκει στον Jackues louis David - The death of Marat. Στις 13 Ιουλίου 1793 ο φίλος του Μαρά δολοφονήθηκε απο την Charlotte Corday μ' ένα μαχαίρι κρυμένο στα ρούχα της.Γεγονός το οποίο ενέπνευσε τον καλλιτέχνη να δημιουργήσει το ομορφότερο έργο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου