Το Φεγγάρι φάνηκε στον νυχτερινό ουρανό, ολόγιομο καθρέφτιζε στα γαλήνια νερά την αφεντιά του, δίνοντας τους μια απόκοσμη λάμψη, να τα βλέπουν οι θνητές καρδιές και νοσταλγικά να αναπολούν.
Στενάχωρη φαινόταν όμως η κυρά Σελήνη καθώς έκανε τον νυχτερινό της περίπατο στη γειτονιά των αστέρων. Προσπέρασε βαριεστημένα τον Καρκίνο δίχως να τον χαιρετίσει, μα εκείνος παραξενεύτηκε από την στάση της αιώνιας φίλης του. Αίφνης την ρώτησε "Τι έχεις αφέντρα μου και δεν με χαιρετάς, σου έκανα κάτι άθελα μου?"
Και κείνη του απάντησε, "δεν τα'χω με σένα καλέ μου σύντροφε, με την μοίρα μου τα έχω να τριγυρνώ κάθε μέρα απο το ίδιο μονοπάτι. Θέλω να πάω μακρυά, να δω μέρη που το βλέμμα μου δεν τα έχει συναντήσει ξανά, να φωτίσω νέες θάλασσες, να κολυμπήσουν εκεί οι αχτίδες μου και να αναδυθούν απο τα νερά αναγεννημένες.
Έχω ακούσει ιστορίες για πλανήτες χίλιες φορές πιο μεγάλους, με φεγγάρια πάμπολλα, λεύτερα να φωτίζουν όποιο μέρος θέλει η ψυχή τους. Κει θέλω να πάω και κάποια στιγμή να επιστρέψω ξανά αναγεννημένο και απο τον βασιλιά ήλιο ακόμα πιο λαμπρό!
Εδώ όμως με έχει η μοίρα μου αιώνια δεμένο να διαβαίνω κάθε μέρα το ίδιο μονοπάτι. Έχω εσάς όμως τους φίλους μου τα αστέρια που θα μου λείψετε πολύ άμα σας αποχωριστώ. Έχω και αυτά τα πλάσματα τους ανθρώπους που με αγαπούν πολύ, χαζεύουν το πέρασμα μου σαν να μην το έχουν ξαναδεί ποτέ, μισολογώντας ότι τα πιο μικρά πράγματα είναι και τα πιο σπουδαία, κάτι θα ξέρουν τούτοι..."
Αυτά είπε το φεγγάρι στον λατρευτό του φίλο και προχώρησε το ταξίδι του στην γειτονιά των αστεριών.
Αφιερωμένο στην πανσέληνο του Ιουνίου, την πιο λαμπρή πανσέληνο τους έτους. Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που το μυαλό τους σταματά να λειτουργεί καθώς αντικρίζουν το φεγγάρι να καθρεφτίζεται στα γαλήνια νερά της θάλασσας. Ένας απο τους λόγους που λατρεύω την θάλασσα, ένας απο τους λόγους που με κανουν να ζώ.
Στενάχωρη φαινόταν όμως η κυρά Σελήνη καθώς έκανε τον νυχτερινό της περίπατο στη γειτονιά των αστέρων. Προσπέρασε βαριεστημένα τον Καρκίνο δίχως να τον χαιρετίσει, μα εκείνος παραξενεύτηκε από την στάση της αιώνιας φίλης του. Αίφνης την ρώτησε "Τι έχεις αφέντρα μου και δεν με χαιρετάς, σου έκανα κάτι άθελα μου?"
Και κείνη του απάντησε, "δεν τα'χω με σένα καλέ μου σύντροφε, με την μοίρα μου τα έχω να τριγυρνώ κάθε μέρα απο το ίδιο μονοπάτι. Θέλω να πάω μακρυά, να δω μέρη που το βλέμμα μου δεν τα έχει συναντήσει ξανά, να φωτίσω νέες θάλασσες, να κολυμπήσουν εκεί οι αχτίδες μου και να αναδυθούν απο τα νερά αναγεννημένες.
Έχω ακούσει ιστορίες για πλανήτες χίλιες φορές πιο μεγάλους, με φεγγάρια πάμπολλα, λεύτερα να φωτίζουν όποιο μέρος θέλει η ψυχή τους. Κει θέλω να πάω και κάποια στιγμή να επιστρέψω ξανά αναγεννημένο και απο τον βασιλιά ήλιο ακόμα πιο λαμπρό!
Εδώ όμως με έχει η μοίρα μου αιώνια δεμένο να διαβαίνω κάθε μέρα το ίδιο μονοπάτι. Έχω εσάς όμως τους φίλους μου τα αστέρια που θα μου λείψετε πολύ άμα σας αποχωριστώ. Έχω και αυτά τα πλάσματα τους ανθρώπους που με αγαπούν πολύ, χαζεύουν το πέρασμα μου σαν να μην το έχουν ξαναδεί ποτέ, μισολογώντας ότι τα πιο μικρά πράγματα είναι και τα πιο σπουδαία, κάτι θα ξέρουν τούτοι..."
Αυτά είπε το φεγγάρι στον λατρευτό του φίλο και προχώρησε το ταξίδι του στην γειτονιά των αστεριών.
Αφιερωμένο στην πανσέληνο του Ιουνίου, την πιο λαμπρή πανσέληνο τους έτους. Αφιερωμένο σε όλους εκείνους που το μυαλό τους σταματά να λειτουργεί καθώς αντικρίζουν το φεγγάρι να καθρεφτίζεται στα γαλήνια νερά της θάλασσας. Ένας απο τους λόγους που λατρεύω την θάλασσα, ένας απο τους λόγους που με κανουν να ζώ.
4 σχόλια:
η σελήνη βρίσκεται σε τροχιά. η τροχιά κουράζει ακόμα και αν σε διατηρεί σε ασφάλεια. αν ξεφύγεις παραμονεύει το χάος, που ενίοτε είναι δημιουργικό όμως κατά βάση σου διαλύει το σύμπαν αλλάζοντας τους συσχετισμούς δυνάμεων. μπορεί να μην επιβιώσεις από αυτό.
πες στην κυρία σελήνη ότι είναι πολύ αγαπημένη για να βαριέται.
τις καλημέρες μου και ένα υπέροχο πσκ με πολύ μισό φεγγάρι να έχεις
αξιζει παντοτε η προσπαθεια να δεις κατι περα απο την συνηθισμενη τροχια σου, με οτι ΜΠΟΡΕΙ να συνεπαγεται αυτο. Στην περιπτωση της Σεληνης, η αγαπη που δεχεται την κρατα ευχαριστημενη στην συντροφια μας. Να εχεις και εσυ ενα όμορφο ΣΚ υπο το σεληνόφως.
ΥΓ. Ευχαριστω για το βραβειο, ειναι το πρώτο που μου δίνουν γενικως :)
Υπέροχος ο μονόλογος του φεγγαριού...
Έχει και ο Μάλαμας τραγούδι που λέει "Τ'ασημένιο φεγγάρι που να κρύφτηκε σύννεφα στο δρόμο του φεύγει μόνο του..."και μου το θύμησε ο μονόλογος αυτός.Καλό ξημέρωμα!
το χθεσινο φεγγαρι ήταν υπέροχο, ένα μικρο του κομματι μοναχα φαινόταν, ξεκίναγε αργά το βραδυ τον νυχτερινο του περιπατο.
Υπέροχος και ο Μάλαμας, τον ειχα σνομπάρει για πολυ καιρο , μέχρι που έβαλα ένα live του στο mp3 μου και απο τοτε περπατω στην πόλη μα το μυαλο μου πετα παρέα με τις μελωδίες του.
Καλώς ήλθατε και καλο απόβραδο :)
Δημοσίευση σχολίου