Δευτέρα πρωί..Δεν ήθελα με τίποτα να ξημερώσει εκέινη η ημέρα. Να ξαναβρεθώ στο πάλκο, να υποδηθώ τον μικρό μου ρόλο, σε ένα ανούσιο θεατρικό, με ανούσιους συμπρωταγωνιστές. Σαν πρωτη πράξη αυτού του θεατρικού έργου: Αναμονή στην ουρά του ΟΑΕΔ, μαζί με μια σειρά απο άτομα που περίμεναν καρτερικά για την ανανέωση της κάρτας ανεργίας τους. Και απέναντι ένα οίκημα - βίλα, με το κοντοκουρεμένο γρασίδι του και την πισίνα του. Τραγική αντίθεση...
Εκεί όπου όλα σου φταίνε, η καθημερινότητα σε έχει καταβάλλει και το μόνο που σου έχει απομείνει έιναι να μοιζεριάζεις και να γκρινιάζεις, έρχεται ένα τυχαίο γεγονός να σου τα αλλάξει όλα. Ένας όμορφος κανελί σκύλος, κάνει την βόλτα του με το αμάξι της κυράς του. Χαρούμενος ανέμελος που τον κτυπά ο αέρας, ζει για την στιγμή, μοιράζει απλόχειρα την αγάπη του και την εισπράτει παλι πίσω.
Παράδειγμα προς μίμηση αυτός ο σκύλος, όπως ο ασιάτης μετανάστης, υπάλληλος βενζινοπωλείου, παρ'όλα τα προβλήματα του δεν χάνει το χαμόγελο του. Όπως η κυρία με το κατάστημα ζωοφιλίας, με την αγάπη της για τα ζώα να κάνει την αύρα της να αστράφτει και να ταρακουνά εσένα να ξυπνήσεις απο τον μικροαστικό σου λήθαργο. Όπως η ηλικιωμένη κυρία με την όμορφη γάτα, που η καλοσύνη της δεν αφήνει τον χρόνο να την αλλοιώσει.
Χρειαζόμαστε απαραιτήτως μικρές αυθεντικές πινελιές στην καθημερινή μας ζωή για να μπορούμε να κοιτάμε μπροστά με αισιόδοξία και να τραβάμε προς αυτή την κατεύθυνση τους αγαπημένους μας συνοδοιπόρους. Αυτό μου έχει λείψει τον τελευταίο καιρό, οι συνοδοιπόροι χάνονται σιγά σιγά στα στενά υγρά σοκάκια, μα τόσο αυτό με πεισμώνει να ψάχνω και να ανακαλύπτω.
Εκεί όπου όλα σου φταίνε, η καθημερινότητα σε έχει καταβάλλει και το μόνο που σου έχει απομείνει έιναι να μοιζεριάζεις και να γκρινιάζεις, έρχεται ένα τυχαίο γεγονός να σου τα αλλάξει όλα. Ένας όμορφος κανελί σκύλος, κάνει την βόλτα του με το αμάξι της κυράς του. Χαρούμενος ανέμελος που τον κτυπά ο αέρας, ζει για την στιγμή, μοιράζει απλόχειρα την αγάπη του και την εισπράτει παλι πίσω.
Παράδειγμα προς μίμηση αυτός ο σκύλος, όπως ο ασιάτης μετανάστης, υπάλληλος βενζινοπωλείου, παρ'όλα τα προβλήματα του δεν χάνει το χαμόγελο του. Όπως η κυρία με το κατάστημα ζωοφιλίας, με την αγάπη της για τα ζώα να κάνει την αύρα της να αστράφτει και να ταρακουνά εσένα να ξυπνήσεις απο τον μικροαστικό σου λήθαργο. Όπως η ηλικιωμένη κυρία με την όμορφη γάτα, που η καλοσύνη της δεν αφήνει τον χρόνο να την αλλοιώσει.
Χρειαζόμαστε απαραιτήτως μικρές αυθεντικές πινελιές στην καθημερινή μας ζωή για να μπορούμε να κοιτάμε μπροστά με αισιόδοξία και να τραβάμε προς αυτή την κατεύθυνση τους αγαπημένους μας συνοδοιπόρους. Αυτό μου έχει λείψει τον τελευταίο καιρό, οι συνοδοιπόροι χάνονται σιγά σιγά στα στενά υγρά σοκάκια, μα τόσο αυτό με πεισμώνει να ψάχνω και να ανακαλύπτω.
...It's a beautiful day
01/12/2008
Καλό Μήνα
01/12/2008
Καλό Μήνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου