Οταν είχα πρωτοακούσει The Field, δεν τον είχα πάρει και σε πολύ εκτίμηση, ωραίοι οι μονότονοι ήχοι αλλά μεχρι ένα όριο. Είπα να δώσω μια ευκαιρία στο τρίτο κατά σειρά δίσκο του παιδιού της Kompakt Alex Willner , και την άρπαξε την ευκαιρία για τα καλά.
Επαναλαμβανόμενοι ήχοι , Τech house, minimal, ambient. Τη στιγμή που τα μάτια πάνε να κλείσουν, μια σωτήρια νότα έρχεται στο προσκήνιο και σε σηκώνει απο τη καρέκλα για να χορέψεις και να θρονιαστείς ξανά. Όλο το άλμπουμ λειτουργεί κάπως έτσι, παίζει κρυφτό στη κορυφογραμμή του ambient με το Tech. Οι ρυθμοί επαναλαμβάνονται δίχως σταματημό, η διάρκεια των τραγουδιών είναι το λιγότερο υπερδιπλάσια απο ένα radio edit pop song και φθάνει εως τα 12 λεπτά. Και παρ'ολες τις αντίξοες συνθήκες δεν σε κουράζει ο ήχος, αντιθέτως ζητάς ακόμη περισσότερο.
Κορυφαίες στιγμές: Arpeggiated love, It's up there, Then it's white.
The Field - Arpeggiated Love by EDPMC Vincent !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου