Θέλω να μείνω σε μια σοφίτα ξύλινη, ένα παλιό διώροφο σπίτι να είναι απο κάτω μου, όπου τα σκαλιά θα τρίζουν από της ζωής τους τις εμπειρίες καθώς οι φίλοι μου θα οδεύουν προς την σοφίτα για να με συναντήσουν.
Μια σόμπα θα ζεσταίνει το παγερό το μέρος, γύρω γύρω της θα είναι στοίβες βιβλία απο συγγραφείς αγαπημένους και πολυδιαβασμένους Ντοστογιεφσκυ, Καζαντζάκη, Πεσσόα, Καμύ, Μπουκόφσκυ. Όλα αυτά γεμάτα σημειώσεις, απορίες - σημάδια στην ψυχή μου. Χαρτιά με σκίτσα πεταμένα και αυτά χάμω, θα δημιουργούν ένα ζωντανό κολάζ στο φθαρμένο ξύλινο μου πάτωμα. Πίνακες στους τοίχους θα ζεσταίνουν και αυτοί το δωμάτιο με τα χρώματα τους, πίνακες φτιαγμένοι απο τους καλύτερους ιμπρεσιονιστες και σουρεαλιστές. Δίσκοι στις ραφιέρες διαλεχτοί απο τα καλύτερα παζάρια θα με συντροφεύουν σε στιγμές ξεχωριστές μαζί με ένα καλό κρασί και μια όμορφη παρέα,
Τον κεντρικό ρόλο στον χώρο όμως θα τον έχει ένα ολοστρόγγυλο φινιστρινι
βγαλμένο απο την πλώρη μιας γολέτας, τοποθετημένο προσεκτικά στην δική μου την σοφίτα. Μεγάλο όπως θα'ναι θα γνέφει στις αχτίδες του ήλιου να μπουν στο δωμάτιο να το διασχίσουν και να μας γεμίσουν με θέρμη και χαρά. Το φινιστρίνι της στεριάς μου θα ανοίγει προσεκτικά, θα κανεί χώρο να μπορώ να κάθομαι στο πρεβάζι, να ποτίζω τους βασιλικούς μου και να χαζεύω την θέα προς το πάρκο,την ζωή την καθημερινή των άλλων των ανθρώπων, θα έρχονται και τα περιστέρια να κουρνιάζουν να τσιμπολογούν απο το ψωμί που θα τους πετώ καθώς θα ακούν μουσικές όμορφες. Θα είναι και εκεί ο σκύλος μου ο Koy να με τραβά να βγούμε έξω να περπατήσουμε στο πάρκο, να βρεί την φίλη του την Μίνα να σαλιαρίσει.
Και όταν τα βαρεθώ όλα αυτά θα του δώσω μια απο το παράθυρο μα την γη δεν θα την ακουμπήσω, θα αρχίσω να πετώ να συναντήσω τα πουλιά τα ταξιδιωτικά με προορισμό την θάλασσα προς τα κύμματα τα μεγάλα και ο Koy απο κάτω θα τρέχει χαρούμενος να μας προφτάσει.
Editorial: Χαίρομαι πολύ που απο το δωμάτιο του σπιτιού μου μπορώ να ταξιδέψω σε μέρη φανταστικά, μου δίνει χαρά μεγάλη, ανάλογη με ένα ταξίδι κανονικό. Καλά ταξίδια και σε εσάς!
5 σχόλια:
"Φανταστική" η σοφίτα σου:)
Ευτυχώς δεν μπορεί κανείς να μας περιορίσει τη φαντασία, ευτυχώς που μπορούμε ακόμη να ονειρευόμαστε
Να σαι καλά
Καλό μήνα!
Όμορφες οι σκέψεις σου και οι εικόνες σου. Εδώ στην Κέρκυρα που επέλεξα να μείνω έχει πολλές σοφίτες και μια φίλη μένει σε μια όπως την περιγράφεις. Μόνο που εκείνη έχει τα παράθυρα στη στέγη για να βλέπει μόνο τον ουρανό και τους κατοίκους του.
Εύχομαι μια μέρα να μείνει σε μια τέτοια ξύλινη σοφίτα και άμα τη γεμίσεις βιβλία, χαρτιά και ωραία μουσική, φώναξέ με να πιούμε ένα κόκκινο κρασί.
Καλημέρα.
@margo : η φαντασία μας είναι αυτή που μας κρατάει ζωντανούς :)
καλο μήνα και σε εσένα margo!
@librarian: τυχερή η φίλη σου! Θα έχει και παρέα τα αστέρια, μου φαίνεται θα βαλω και εγώ παραθυρα στην στέγη, να βλέπω τα αστέρια να περνούν :)
Εννοείται και θα σε προσκαλέσω για οινοποσία στην σοφίτα μου
καλό μήνα και σε εσένα.
...εεε κι εμένα μου αρέσει το κρασί... σε σοφίτες συγκεκριμένα :)Μαγική σοφίτα
κρασί άφθονο για όλους! :)
ελπιζω Μαριάννα να έχεις και εσύ μια μαγική σοφίτα, να καταφεύγεις εκεί όταν το θέλεις
Δημοσίευση σχολίου