Δευτέρα 19 Μαΐου 2008

Υδατολατρεία


Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το νερό με μαγνητίζει και με κανει να το αναζητώ συνεχώς. Ίσως επειδή μεγάλωσα σε παραθαλάσσιο μέρος, ο πατέρας μου ήταν ναυτικός όπως και τα περισσότερα αδέρφια του και το ότι το μεγαλύτερο μέρος των καλοκαιρινών μου διακοπών το πέρναγα μέσα στο νερό, στην κυριολεξία.
Το νερό σου διυλίζει τα καθημερινά σου προβλήματα, τα φιλτράρει αφαιρώντας όλες αυτές τις συσσωρευμένες ασημαντότες και σου δείχνει πως δεν χρειάζεται να σπας το κεφάλι σου για θέματα ποταπά. Τα αληθινά θέματα είναι οι γύρω σου που σε αγαπούν και το περιβάλλον που σου συμπεριφέρεται στοργικά παρ'όλα τα σκαμπίλια που εχει λάβει απο εσένα.
Μια μικρή βόλτα στο λιμάνι, μακρυά από την φασαρία και την παρουσία των ανθρώπων σε ηρεμεί, παύεις να συμπεριφέρεσαι ανταγωνιστικά προς τους άλλους, η γαλήνια ισοροπία ξαναβρίσκει την θέση που της αναλογεί, έστω και για λίγο.
Ακόμη και μια βουτιά σε μια δημοτική πισίνα σε λυτρώνει από τα καθημερινά σου βάσανα. Βγαίνοντας απο την πισίνα εκείνα μένουν εκεί, επιπλέωντας σαν σαβούρα που την ξέβρασε το κύμα, ενώ εσύ περπατάς συναισθηματικά ανάλαφρος.
Πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε ένα μικρό αγκυροβόλι όπου αφήνουμε τα προβλήματα μας και κοιτάμε με αισιοδοξία τα τερτίπια της ζωής. Αρκεί να το επισκεπτόμαστε και να μην το θεωρούμε ασήμαντο καθώς προσπαθούμε να προλάβουμε τις αυξημένες ανάγκες που έχουμε/έχουν βλακωδως επιβάλλει στον εαυτό μας.
Καλές Βουτιές!

Δεν υπάρχουν σχόλια: