Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

The Street artists


Καλλιτέχνες του δρόμου, μαχήτες του δρόμου και της ζωής της ίδιας. Επέλεξαν μια διαφορετική ζωή απο αυτή που τους πλάσαραν, την ζωή του δρόμου, την αληθινή ζωή. Έκαναν αυτό που αγαπούσαν επάγγελμα, με σκοπό την διαιώνιση της ευτυχίας, μεσώ των υπολοίπων και της δικής τους. Το Σάββατο καθώς ανηφόριζα προς το Θησείο, στον καθιερωμένο περίγυρο της Ακρόπολης (με διαφορά το πιο όμορφο μέρος της άσχημης Αθήνας) σύνάντησα δύο καλλιτέχνες του δρόμου, χωρίς να κάνουν τίποτα ιδιαίτερο καλλιτεχνικά, έπραξαν το σπουδαιότερο, έκαναν όλους τους παρευρισκόμενους να χαμογελάσουν με τον ξεχώριστό τρόπο του χαμόγελου που βγαίνει μέσα απο την καρδιά και υπερνικά όλα τα άσχημα συναισθήματα μας που συσσωρεύονται κάθε μέρα και μας γεμίζουν αρνητική ενέργεια και κατήφια. Τότε ένας καλλιτέχνης έχει πετύχει τον σκοπό του και αξίζει να λέγεται με αυτό τον προδιοορισμό.

Είναι πολύ δύσκολο να απορρίπτεις τον δρόμο που σου έχουν στρώσει οι γονείς σου και η κοινωνία που ανήκεις. Να ρισκάρεις για τα όνειρα σου, αυτα τα οποία σε είχαν συντροφεύσει σε ατελείωτες χαρούμενες νύχτες. Βέβαια όλα έχουν το κόστος τους, αλλά η ζωή η ίδια είναι ένας ατελείωτος συμβιβασμος με την επιλογή του λιγότερου κακού για τους εαυτούς μας. Δεν είναι όλοι οι street artists καλοί και αγνοί, αλλά αυτους τους αγνοώ όπως τους έχει αγνοήσει και η ζωή τους.

ΥΓ: Κλικάρετε την εικόνα και τσεκάρετε τα έκπληκτα βλεματα του ηλικωμένου ανδρόγυνου !

Δεν υπάρχουν σχόλια: