Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ταξιδιώτης. Μέσα στην ίδια σου την πόλη.

Ο χειμώνας ήρθε σιγά σιγά, ντροπαλός απο την φύση του αναστέναξε, βγάζοντας απο τα σπλάχνα του ένα παγερό αέρα μελαγχολίας. Η θερμοκρασία μειώθηκε, οι άνθρωποι, επηρεασμένοι απο την εσωστρέφεια του χειμώνα επέλεξαν την θαλπωρή του σπιτιού, η πόλη χαμήλωσε ρυθμούς, όλα φάνηκαν γαλήνια. Λατρεύω την πόλη όταν χαμηλώνει τους ρυθμούς της, νιώθω ότι μπορώ να επικοινωνήσω καλύτερα με αυτή, να την αφήσω να μου δείξει τα όμορφα στοιχεία της, να την αγκαλιάσω με την σειρά μου και να της δείξω την αγάπη μου για αυτή.
Μου αρέσει να βλέπω την πόλη που κατοικώ μεταμφιεσμένος σε έναν ταξιδιώτη ο οποίος γεμάτος από χαρά απολαμβάνει τις όμορφες γωνιές της. Προσπαθώ να είμαι ερωτευμένος με την πόλη, να παθιάζομαι με τα θετικά στοιχεία της & το οτιδήποτε αρνητικό να το απωθώ, & με θέληση καλή να συνεργαζόμαστε για την εξάλειψη του.
Και σαν ταξιδιώτης καλός παίρνω το ποδήλατο μου και στην πόλη μέσα τριγυρνώ. Περνώ απο σημεία μαγικά, όπου μια μυστήρια αύρα συγκεντρώνει όλα τα θετικά στοιχεία, μεταμφιεσμένα βέβαια, είτε σε ανθρώπους, είτε σε αδέσποτους σκύλους, μουσικά όργανα, κτίρια παλαιά & άλλα πολλά.



Συναντώ πλανόδιους μουσικούς απο χώρες μακρινές, πτωχές, μα η καρδιά τους είναι γεμάτη απο αγάπη που τους κάνει να χαμογελούν και να απολαμβάνουν όλα τα μικρά, τα ταπεινά.
 


Συναντώ ένα σμήνος απο παπαγάλους να έχουν ξεφύγει απο τα δεσμά τους, να είναι πάλι λεύτεροι γεμάτοι χαρά, και εγώ να τους χαιρετώ απο μακρυά και να τους εύχομαι μια νέα ζωή.



Ξαποσταίνω για λίγο, να ζεσταθώ και μέσα απο το παράθυρο κρυφοκοιτάζω τον έξω κόσμο εξαγνισμένο απο την βροχή να συνεχίζει την πορεία που έχει διαλέξει. Το γκρίζο της βροχής ταιριάζει υπέροχα με το γκρίζο της πόλης, μέχρι να εμφανιστεί το πρώτο ουράνιο τόξο και να επανέλθουν όλα στην φυσική τους θέση.


Και καθώς ο χρόνος κυλά, συναντώ και άλλους ποδηλάτες κατοίκους αυτής της πόλης, μεταμφιεσμένοι σε ταξιδιώτες και αυτοί να τριγυρνούν προσπαθώντας να δώσουν ένα μήνυμα ελπίδας, ότι στο χέρι μας είναι να κάνουμε αυτή την πόλη ομορφότερη, να κάνουμε τις ίδιες μας τις ζωές ομορφότερες.


Και οι σκύλοι οι αδέσποτοι, οι αληθινοί βασιλιάδες αυτής της πόλης να μας συντροφεύουν σε όλη την πορεία, σε όλους τους αγώνες, γεμάτοι χαρά, ανεξάντλητοι.

ΥΓ. Η μουσική προέρχεται απο τον Ltj Bukem, ατμοσφαιρική drum&bass, το είδος, ότι πρέπει για μια νύχτα σαν και αυτή που γράφτηκε το κείμενο.

4 σχόλια:

librarian είπε...

Σκέφτηκα να αφήσω μια ευχή για ζωή γεμάτη ταξίδια σε πόλεις γνωστές και άγνωστες, ταξίδια της σκέψης και της φαντασίας στον εαυτό σου μέσα και ταξίδια στις ψυχές των ανθρώπων που θα έρθουν για να μείνουν ή για να φύγουν.
Καλημέρα!
Πολύ όμορφη ανάρτηση, όπως πάντα!

Sinnerman είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου! Ταξίδια παντού όντως, και στις ψυχές των ανθρώπων, αλλά οι ψυχές που αγαπάμε να μην φεύγουν, να κοντοστέκονται κάπου να τις επισκεπτόμαστε και αυτές.
Να έχεις μια όμορφη ημέρα :)

shirine nour είπε...

"Μου αρέσει να βλέπω την πόλη που κατοικώ μεταμφιεσμένος σε έναν ταξιδιώτη ο οποίος γεμάτος από χαρά απολαμβάνει τις όμορφες γωνιές της."
Συγκρατώ αυτή τη φράση από την όμορφη ανάρτησή σου. Το κάνω κι εγώ.
Αποστασιοποιούμαι και θαυμάζω την πόλη που ζω με καινούρια μάτια. Μου έχει συμβεί πολλές φορές στην Αιόλου κοιτώντας στο βάθος την Ακρόπολη.

Sinnerman είπε...

Πιστεύω ότι πρέπει να βλέπουμε την ζωή μας σαν να ήρθαμε σήμερα για πρώτη φορά σε αυτόν τον κόσμο γεμάτοι λαχτάρα για αυτήν. Δύσκολο βέβαια να επιτευχθει αυτό αλλά είναι μονόδρομος.