Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008

The Street artists


Καλλιτέχνες του δρόμου, μαχήτες του δρόμου και της ζωής της ίδιας. Επέλεξαν μια διαφορετική ζωή απο αυτή που τους πλάσαραν, την ζωή του δρόμου, την αληθινή ζωή. Έκαναν αυτό που αγαπούσαν επάγγελμα, με σκοπό την διαιώνιση της ευτυχίας, μεσώ των υπολοίπων και της δικής τους. Το Σάββατο καθώς ανηφόριζα προς το Θησείο, στον καθιερωμένο περίγυρο της Ακρόπολης (με διαφορά το πιο όμορφο μέρος της άσχημης Αθήνας) σύνάντησα δύο καλλιτέχνες του δρόμου, χωρίς να κάνουν τίποτα ιδιαίτερο καλλιτεχνικά, έπραξαν το σπουδαιότερο, έκαναν όλους τους παρευρισκόμενους να χαμογελάσουν με τον ξεχώριστό τρόπο του χαμόγελου που βγαίνει μέσα απο την καρδιά και υπερνικά όλα τα άσχημα συναισθήματα μας που συσσωρεύονται κάθε μέρα και μας γεμίζουν αρνητική ενέργεια και κατήφια. Τότε ένας καλλιτέχνης έχει πετύχει τον σκοπό του και αξίζει να λέγεται με αυτό τον προδιοορισμό.

Είναι πολύ δύσκολο να απορρίπτεις τον δρόμο που σου έχουν στρώσει οι γονείς σου και η κοινωνία που ανήκεις. Να ρισκάρεις για τα όνειρα σου, αυτα τα οποία σε είχαν συντροφεύσει σε ατελείωτες χαρούμενες νύχτες. Βέβαια όλα έχουν το κόστος τους, αλλά η ζωή η ίδια είναι ένας ατελείωτος συμβιβασμος με την επιλογή του λιγότερου κακού για τους εαυτούς μας. Δεν είναι όλοι οι street artists καλοί και αγνοί, αλλά αυτους τους αγνοώ όπως τους έχει αγνοήσει και η ζωή τους.

ΥΓ: Κλικάρετε την εικόνα και τσεκάρετε τα έκπληκτα βλεματα του ηλικωμένου ανδρόγυνου !

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008

Ο γιαλός αρμενίζει στραβά...

Όπου και να κοιτάξεις, η αδικία είναι χωμένη και στην πιο μικρή χαραμάδα της κοινωνίας μας.
Ή τα πράγματα πάνε κατά διαόλου, ή πάντοτε έτσι ήταν απλώς που τώρα μπαίνουμε στον κόσμο των "μεγάλων" τα βλέπουμε να μας διώκουν θέλοντας να πιούν το νεανικό μας αίμα.
Νομίζω ότι ισχύει η δεύτερη περίπτωση...
Αφορμή για το ξέσπασμα μου υπήρξε η προσπάθεια των βενζινοπωλών να συντηρήσουν την σαπίλα που υπάρχει, προς όφελος τους βέβαια, και να παρεμποδίσουν την οποιαδήποτε προσπάθεια αντιμετώπισης της διαφθοράς, η οποία βεβαία μπορεί να είναι τζούφια αλλά αυτή είναι μια άλλη παράμετρος.
Γιατί όλοι γκρινιάζουμε για τον χαμό που επικρατεί γύρω μας, αλλά μόλις προσπαθήσουν να καθαρίσουν την γλίτσα που εμείς οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει, γινόμαστε έξαλλοι!
Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα,

  • το καλοκαίρι όλοι νιώθαμε την αγανάκτηση για την καταστροφή του δασικού μας πλούτου, αλλά τουλάχιστον το 1/5 από εμάς έχει καταπατήσει δασικές εκτάσεις ή έχει παρανομήσει πολεοδομικά.
  • Όλοι βρίζουμε το κακό που υπάρχει στον δημόσιο τομέα κ όλοι παρακαλoύμε να μπούμε εκεί.
  • Τελευταίο και πιο εξοργιστικό παράδειγμα αυτό με τους βενζινοπώλες! ακρίβεια, ακρίβεια αλλά μόλις χάσουμε τα παράνομα κεκτημένα κάνουμε εκβιαστική απεργία!

Αυτά βλέπεις και λές to "hell all of you", ποιος είμαι εγώ που θα σας σώσω ο superman?





Eddie Vedder (Pearl Jam) - Society (Into The Wild OST )

Oh, it's a mystery to me
We have a greed with which we have agreed
And you think you have to want more than you need
Until you have it all you won't be free

Society, you're a crazy breed
Hope you're not lonely without me...

When you want more than you have
You think you need...
And when you think more than you want
Your thoughts begin to bleed
I think I need to find a bigger place
Because when you have more than you think
You need more space

Society, you're a crazy breed
Hope you're not lonely without me...
Society, crazy indeed
Hope you're not lonely without me...

There's those thinking, more-or-less, less is more
But if less is more, how you keeping score?
Means for every point you make, your level drops
Kinda like you're starting from the top
You can't do that...

Society, you're a crazy breed
Hope you're not lonely without me...
Society, crazy indeed
Hope you're not lonely without me...

Society, have mercy on me
Hope you're not angry if I disagree...
Society, crazy indeed
Hope you're not lonely without me...

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Παζάρι Βιβλίου 2008

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το παζάρι βιβλίου μας τίμησε με την παρουσία του. Μας περίμενε στο κλασσικο στέκι της Πλατείας Κλαυθμώνος (μαζοί με τους φίλους του τους άστεγους) για να μας κεράσει κάτι απο την πραμάτεια του. Το παζάρι θα διαρκέσει έως την Κυριακή 10/2. Όσα βιβλια ξέμειναν στις αποθήκες των εκδοτικών οίκων, σεργιάνισαν μέχρι την πλατεία και με τιμή στο 1/3 της αξίας τους ψάχνουν μια ζεστή βιβλιοθήκη ως νέο τους σπίτι.
Το παζάρι είναι μια καλή ευκαιρία να αγοράσεις βιβλία άγνωστα σε φιλικότατη τιμη, χωρις να φοβάσαι ότι θα σου βγει μάπα. Η μέση τιμή ενός βιβλίου είναι 3€ ! Στα αρνήτικά του event είναι ο χώρος... παραείναι στριμωγμένος.... δεν αγοράζεις γλάστρες, βιβλία αγοράζεις και θέλεις τον χωροχρόνο σου για να αποφασίσεις άνετα τι θα πάρεις!
Καλό θα ήταν τετοιες κινήσεις να γινόταν και σε άλλα είδη πολιτισμου (αν και στα σημεία πωλησης υπάρχουν είδη σε τιμή ευκαιρίας)
Anyway, πάω να περπατήσω με έναν απο τους νέους συνοδοιπόρους μου!

Ξέχασα να σας τους συστήσω!
  • Jeff greenwald αναζητώντας τον Βούδα
  • Ιστορία 7 Ελληνικών Καϊκιών
  • Ντοστογιεφσκυ - το υπόγειο
  • Gustave le bon - Ψυχολογία των όχλων